Willem van Dalen, geboren op 28 juni 1949, op een steenworp afstand van het toenmalige TT-Circuit in Hooghalen (Beilen). Twee week voor de TT races die dat jaar gehouden werden op 9 juli 1949.
Dus het geluid, de race geuren van benzine en rubber van de motorsport kreeg hij direct van begin af aan ingesnoven. Mede doordat de familie van Dalen en Steenge helemaal bezeten waren van de motorsport ging Willem er zo in mee.
Niet alleen de TT races in Assen, maar ook de formule 1 races op Zandvoort, grasbaan races en motorcross werden samen met zijn ouders en grootouders regelmatig bezocht.
Tot het moment in 1959 bij de formule 1 races in Zandvoort, hij was 10 jaar toen hij dacht en zei: "Willem, dit ga ik later ook doen".
Op school was hij geen uitblinker, maar na schooltijd knoeien met brommers en motoren was zijn lust. Tot hij op 15 jarige leeftijd begint te werken in loondienst als monteur, met alles wat maar wielen en een motor heeft.
Ook komt hij op deze leeftijd met de actieve motorsport in aanraking en wel bij de 50cc. grasbaanraces van de Dwerg motorclub, waar de plaatselijke Westerborker coureurs, Grietjo Buitenkamp en Jaap Eggens aan mee doen. Bij wie hij zo jong als hij was, al monteur werkzaamheden bij verrichtte.
Willem haalt in 1965 bij van Veen Kreidler in Amsterdam samen met motorcoureurs als André Gebben (Alt Toersen en Jan de Vries) zijn Kreidler diploma, ze mogen daarbij een kijkje nemen bij van Veen’s raceafdeling.
In 1969 krijgt Willem een VW Kever autocrosser cadeau van zijn broer Roelof, wat denk je, de eerste race gelijk in de prijzen, en het hek is van de dam.
Maar het begin van jaren 70 bracht niet veel goeds voor de gemotoriseerde sporten, de olie crises bood zich aan en autocross was erg moeilijk geworden.
Daarentegen zag men op de tv wel autoraces, zoals bijvoorbeeld de AVRO rallycross met als groot idool Jan de Rooy. Willem dacht toen hij dat zag "dat lijkt me veel leuker om te gaan doen". Het duurde echter tot 1976 dat Willem de overstap maakte naar Nationaal (AVRO) Rallycross.
Deze overstap naar professioneel autosport deed Willem geen windeieren leggen, en hij kreeg, door op nationaal niveau in de top mee te draaien in 1979 zijn internationale race licentie.
Ook in het zelfde jaar ruilde hij zijn VW kever in naar een Alpine Renault A110-1600S waarmee hij de internationale
strijd probeerde aan te gaan met Europa’s top rijders. Helaas bleek deze wagen net niet snel genoeg te zijn om met de echte top mee te kunnen. Door goede sponsoring die Willem had vergaard werd er gedacht over te stappen een Kremer Porsche-911 met een slordige 450pk. Maar doordat de AVRO de stekker eruit trok, trok ook de goede sponsoring die Willem de afgelopen jaren had zich terug, waardoor het Porsche verhaal ook kwam te vervallen en hij naar andere mogelijkheden zocht.
Het werd een (fabrieksauto met een licht gewicht body) Alpine Renault A110 SC met een 16klepper 1800cc. Gordini motor. Met een goede 200pk op 650kg. totaal gewicht.
Deze wagen bleek de strijd aan te kunnen met de grote internationale rijders in de grote klasse: de GT’s, waar Willem in 1981 verschillende malen bij de top 4 eindigende en in datzelfde jaar de 7e plaats pakte in het Europees Kampioenschap en de 3e Nederlander werd in het FIA/ERA Europees rallycross kampioensschap.
Al die jaren dat Willem in de Rallycross actief is, speelt tussendoor ook nog het oval-racing een belangrijke rol en waar hij in de Superklasse hoge ogen weet te scoren. En Willem tot de toppers van oval-racing behoord in die jaren. Ook bij de totstandkoming van het circuit in Ter Apel speelde Willem een rol mee.
De contacten die toen ook door Willem werden gelegd met het TT-circuit om daar de Rallycross in te voeren liepen (toen al met Jaap Timmer) niet goed af. Desalniettemin is Willem altijd trots op zijn geboorte dorp Hooghalen en Drents TT-circuit gebleven.
In 1985 verkoopt Willem zijn racewagen en zet om financiële redenen een punt achter zijn active race-carrière.
Totdat in 1987 zijn neef, Raaj Steenge Willem vraagt om begeleider/monteur te worden bij zijn motorrace team in de 250cc klasse. Raaj weet zich onder begeleiding tot de subtop van de Nederlandse 250cc
rijders op te werken in die jaren, ook in de latere jaren dat Raaj in de 600cc Supersport klasse rijd komen er goede prestaties.
Ook bij zijspan duo Eise Hummel en Frits Goris blijft Willem niet onopgemerkt en ook bij dit team doet Willem goede zaken, zodat Eise en Frits hoog op de nationale lader staan in de zijspan wereld. Ook deze mannen weten onder begeleiding van Willem en
Martijn Haak zelfs WK-punten te scoren bij de laatste TT waar de zijspannen nog samen op één dag rijden met de solo machines.
Door gezondheidredenen moest Willem enkele jaren rust houden. Maar na verloop van tijd meldt hij zich bij het nieuwe Motorcross circuit in Westerbork, zijn broer was immers de oprichter van motor club BMCC. Willem is daar enkele jaren als beheerder aangesteld, toch is de motorcross niet zijn ding.
2004 Zijn kleinzoon Roy is inmiddels 4 jaar oud. Willem heeft tegen de vader van Roy, Martijn 5 jaar eerder gezegd "trouw met onze dochter Dolores, maak een zoontje en we gaan de kartsport in".
Actief wordt met Roy Haak en in de latere jaren ook met broertje Joran Haak elke week gekart. Waarbij Roy Haak in 2009 een gedeelde eerste plaats, en 2010 de kampioenstitel binnen haalt van de KSV-Saterland (DNKM Deutsch / Niederländisch / Kart / Meisterschaft), en waarbij zijn broertje Joran de derde plaats voor zich opeist.
In samenwerking met deze Duitse KSV kartclub (waar Willem inmiddels de Nederlandse afgevaardigde van is) haalt hij de kartracing naar het nieuwe TT Junior track circuit in Assen, en organiseert daar in 2013 de eerste officiële kartwedstrijden.
Kartcoureur Jorn Boertien die onder Willem zijn begeleiding, op vijftienjarige leeftijd de overstap maakte van het karten naar de autosport, deed bij hem de interesse en met name voor de PTC-cup weer opleven.
Dat is Willem zijn ding weer, en hij komt in deze jaren weer nauw in contact met het TT-circuit en de vrienden van het TT-circuit en denkt "ja, wat is dit toch een prachtig circuit om je motorsporten op te bedrijven. Daar wil ik me weer meer voor inzetten".
Samen met zijn zoon Robert van Dalen nemen ze zitting in de stichting vrienden TT circuit en behartigen ze zich over de Autosport. In deze stichting, waar Willem in 2015, tijdens de vriendendag eervol wordt benoemd als Ambassadeur van de Stichting vrienden TT circuit.
Het enthousiasme van de mensen in en om het TT-circuit stimuleren Willem zodanig dat hij samen met zijn zoon Robert besluit om verder te gaan met autosport en wel met kleinzoon Roy Haak.
Op 20 - 21 en 22 november 2015 halen zowel Roy op vijftien jarige leeftijd alsook Willem op zesenzestig jarige leeftijd hun KNAF race-licentie.
Mede door onze sponsors stond er in één maand tijd (februari 2016) er een Peugeot 107 race klaar voor seizoen 2016.
Met vriendelijke auto.- en motorsport groet,
Willem van Dalen