Het hele race seizoen (2017) speelde het al door onze gedachten. Vooral bij onze coureur Roy, die twee jaar geleden tijdens de formule 1 op dit fantastische circuit al had gezegd "als ik nu ook eens op dit circuit een wedstrijd mag rijden.
Afgelopen winter tijdens een bijeenkomst van alle raceteams in deze cup kwam Johan Kraan met een vraag aan de teams of er belangstelling was om op dat mooie circuit te gaan rijden. Er werden zulke hoge bedragen genoemd voor de inschrijving waarvan iedereen schrok. Johan Kraan zou er dan voor zorgen dat het ook werkelijk te realiseren was.
Ons team, Roy, Robert, Martijn en Willem hadden laten doorschemeren dat we zeer zeker geïnteresseerd waren maar toen nog geen enkele mogelijkheid zagen om dit als klein team te realiseren. Maar het hele seizoen is er wel over gesproken.
Het seizoen begon met wat tegenslagen. We hadden alles nieuw onder de motorkap maar toch kon Roy niet meekomen met de rest van het veld. Daarop besloten we weer terug te gaan naar het materiaal waarmee we het vorig seizoen hadden afgesloten. Dit bleek een goede beslissing want zijn rondetijden waren gelijk een paar seconden sneller.
Er werd gelijk ook weer gesproken om aan het eind van het racejaar de grote klapper op Spa Francorchamps te gaan rijden. Er was ondertussen al veel meer informatie gekomen en ook steeds meer teams besloten dan ook om wel te gaan.
Ons team Willem van Dalen Racing besloot een Facebook actie op te zetten om de financiële gelden voor deze extra wedstrijd bij elkaar te krijgen. Dit lukte (allen dank daarvoor) en we konden Roy inschrijven.
Op weg naar Spa Francorchamps
We hadden geen idee wat te verwachten maar onze ervaring met racen in België heeft ons geleerd om maar te kijken wat er op je pad komt.
In de nacht van donderdag op vrijdag (19-20 oktober) vertrokken we om 3 uur richting België om op zaterdag 21 oktober met de races mee te kunnen doen. We vertrokken zo vroeg omdat we op vrijdag 20 oktober om negen uur 'smorgens nog mee konden doen met een training.
Nog even via Smilde om onze trouwe medewerker RobbyRossie op te pikken en dan op weg. Om 03:30uur op de A28 ter hoogte van Hoogeveen werden we opgeschrikt door blauwe zwaailichten en in het rood de tekst STOP POLITIE achter ons. Camper met aanhanger aan de kant gezet. De toch wel vriendelijke agente deelde ons mede dat er een zeer grote controle zou gaan worden uitgevoerd terwijl ik druk zoekend was om alle papieren te kunnen tonen.
Tot het moment dat bij het portierraam wel een heel bekende agent zijn gezicht liet zien, een hevig gelach aan alle kanten was het geval. Robert had zijn bevriende politie kameraad die dienst had via een berichtje laten weten dat we om die tijd weg zouden rijden. Ze wouden die oude teambaas eens een poets bakken, nou dat was goed gelukt. En een begin van een groot plezierig race-weekend was een gegeven zo zou blijken.
Weer op weg, met een hartslag die weer naar de tachtig slagen per minuut terug loopt verder ontspannen door de nacht.
Om ongeveer 5:00uur tussen Nijmegen en Venlo telefoon van Albert Lahuis met de vraag waar we zijn. Albert is een "oud" monteur van mij. Op de foto hiernaast van ruim 35 jaar geleden bij de E.K. Rallycross in Groot Brittannië staat Albert helemaal rechts.
"Ik heb heel het circuit in Spa al afgezocht?" Nou we zijn nog wel even onderweg naar Spa. Tijden herhalen zich. Prachtig! Met de mededeling dat we onderweg zijn gaan we weer verder.
Vlak voor het circuit is de weg afgesloten in verband met werkzaamheden en onze navigatie raakt in de war en wij nog veel meer. Dwalend in de vroege morgen om de juiste ingang naar het paddock "Violet" te vinden. Nog iets meer stress omdat het brandstof lampje van de Fiat diesel camper is gaan branden en er natuurlijk geen tankstation te vinden is. Veel telefoonverkeer met de al aanwezige supporters Albert en de familie Savenije. Albert en Nico rijden ons tegemoet, Albert wijst ons de weg en Nico neemt de aanhanger met racer achter de Audi om nog wat brandstof uit te sparen.
Maar we zijn er, Roy gaat eerst op zoek naar waar we kunnen inschrijven voor de extra training, maar helaas is deze inmiddels volgeboekt. We zijn te laat gekomen door ons dwalen rond het circuit. Jammer van de vrije training, maar we laten ons niet van de wijs brengen en gaan rustig de zaak opbouwen en wachten wel af wat er allemaal gaat gebeuren, we waren in België en daar kun je van alles verwachten.
Ook andere PTC en CityBug teams grijpen naast de kosteloze extra training op vrijdagmorgen maar kopen een kaartje voor de vrije training op vrijdagmiddag. Dit word ons te gortig omdat we met veel moeite het voor mekaar hebben gekregen om hier te kunnen rijden. We besluiten dan ook om gewoon te wachten tot de kwalificatie training op zaterdagmorgen.
Eerst maar eens zien dat de auto goedgekeurd word voor de wedstrijden van morgen. Veel waarschuwingen hadden ons al bereikt. Er zou in België streng gekeurd worden op veiligheid (niets mis mee). Aangekomen bij de Technische Controle met een Belgische controleur, Johan Kraan zelf en een sportcommissaris van de KNAF, Ton Nachtegeller.
En inderdaad, de auto's die voor ons aan de beurt waren werden stuk voor stuk afgekeurd op verschillende kleine punten. Met de Peugeot van Roy bij de Technische Controle aangekomen viel het hun direct op dat we de hoofdschakelaar links onder de vooruit hebben zitten en dat dat zo hoorde. Verder werd ook onze racer grondig gecontroleerd en tot onze vreugde in orde gevonden.
Meelevend met de andere teams die nog werk te verzetten hadden en in de onzekerheid zaten of de auto's goedgekeurd zouden worden. Onze nieuw aangeschafte brandblusser (zelf voor de zekerheid aangeschaft) hebben we nog uitgeleend aan een ander team om deze uit de problemen te helpen.
De enige opmerking die wij kregen was de veiligheidsbescherming (foam) op de rolbar die moest achter het hoofd van de coureur geplaatst worden in plaats van naast de coureur. Dat "probleem" konden we met een paar tay-wraps verhelpen. Nu waren we klaar om op Spa Francorchamps voor het eerst te gaan racen. Wat mij verder nog opviel is dat er vrouwelijke kledingstukken werden afgekeurd in verband met beugels die er in zitten en dat het geen brandvertragende stof is. Het is maar waar je aan denkt. Zo zie je maar dat het werkt om met elkaar op een ontspannende manier te communiceren.
Op vrijdagavond werd door Oma Dina de barbecue aangeslingerd en zaten we gezellig bij elkaar met een drankje en werd iedereen met veel lol door het vrolijke slijk gehaald. Ook kwam mijn oud collega rallycross coureur en KNAF sportcommissaris Ton Nachtegeller even buurten. De verhalen van circa 40 jaar terug kwamen weer boven waar Roy van oor tot oor van genoot.
Roy was ook nog even wezen buurten bij de Engelse Citroën C1 rijders en die hadden veel belangstelling voor onze cup-races in Nederland en wij omgekeerd in races aan de andere kant van de plas. Roy kwam dan ook met de grap bij mij dat hij voor het Engelse team werd uitgenodigd om mee te doen in de 24uurs race. Wat hij van mij als antwoord verwachte weet ik niet maar de vriendschap met het Britse team was er.
Zaterdagmorgen de briefing en inschrijven. Daarna direct een tijdtraining op een totaal vreemd circuit. Roy had thuis via een spelcomputer wel de baan
verkend, al heb ik daar niet zoveel vertrouwen in. Maar daar ging onze coureur Roy in de Peugeot 107 op naar La Source, Eau Rouge, Radillion en Kemmel Straight en alle andere bochten van het circuit, dan moet je wel even slikken. Dat is gaaf!!
Na de tijdtraining een verrassende 10e positie behaald (heeft een spelcomputer dan toch zin) en een dolgelukkig team. Dat belooft wat voor de eerste race.
Race één, met een heel slechte start omdat de 2e versnelling niet wou pakken, begon Roy na de start aan zijn inhaalrace vanaf plek 20. Na een aantal rondes waarbij hij steeds een plaatsje opschoof zag Roy de kampioen van zowel de PTC.- en Citybug cup 2017 van de baan geschoten en tegen de muur aan staan. Hierdoor werd code 60 ingevoerd (maximale snelheid is dan 60 Km/uur), bij het vrijgeven van de baan was Roy goed wakker en pakte weer een plek.
Met een keurige 10e plaats kwam Roy dan ook over de eindstreep. De wagens werden voor een strenge hercontrole naar Park Fermé geloodst waar Roy te horen kreeg dat hij 10 seconden tijdstraf had opgelopen wegens overschrijding van de track limit. Jammer. Ook was hij in het heetst van de strijd zijn ruitenwisser verloren, gelukkig mocht hij voor race twee de ruitenwisser van Ruben Lohuis lenen.
Bedankt Ruben.
Race twee. Weer bij de start liet de tweede versnelling het afweten en ook door de straf die Roy was opgelgd moest hij weer de wedstrijd van achter in het veld beginnen. Ook deze wedstrijd had Roy de smaak goed te pakken en reed zigzaggend door het veld naar een prachtige 8e plaats.
Super gedaan Roy.
Voor ons kon de race op Spa Francorchamps niet meer stuk, vooral ook omdat deze wedstrijd ook meetelde voor het NK KNAF Citybug cup kampioenschap.
Wij bedanken natuurlijk al onze sponsoren, Club van honderd leden, vrienden en supporters voor jullie steun.
Op naar 5 November waar we voor al deze mensen onze jaarlijkse Sponsordag hebben.
Zaterdagmiddag na onze race's begon de 24 uurs race met onder andere onze nieuwe Engelse vrienden in de Citroën C1. Hier ga ik geen uitgebreid verslag van doen maar een paar dingen wil ik er wel van zeggen. Het is een spectakel dat zijn weerga niet kend. We raakten dan ook allemaal in de ban van zo'n mooie lichtjesparade-race over het circuit van Francorchamps.
We hebben onze Engelse vrienden om 01:00uur verlaten om te gaan slapen. Na onze slopende racedag kun je heerlijk slapen met het geluid van de raceauto's om je heen. Bij aankomst bij de camper was Albert Lahuis in geen velden of wegen te zien
"Nou die vindt zijn weg wel bij de races en gaat ook vanzelf wel naar zijn bed als het hem uitkomt". Een telefoonoproep werd ook niet beantwoord door Albert. De volgende morgen rond 05:00uur is Robert uit bed geweest om naar het toilet te gaan en die ontdekte dat er nog steeds geen Albert was. Om 08:00uur stonden we op en ontdekten we dat Albert niet naar bed was geweest, dat is niet goed schrokken we. Snel aangekleed om naar de EHBO-post of de politie te gaan zagen we de racefanaat in de voortent zitten wachten op een ontbijtje. Wat een schrik Albert!!!
In de stromende regen alles ingepakt en op zondagmiddag rond 14:00uur weg gereden van Spa-Francorchamps richting Smilde en Westerbork. We kwamen zonder problemen aan rond 17:30uur in Smilde, Westerbork.
Wat een pracht van een raceweekend!! Bedankt Johan Kraan.
Iedereen die dit fantastische raceweekend mede mogelijk heeft gemaakt,
BEDANKT.
Met vriendelijke groet,
Willem van Dalen
Reactie schrijven